Generic filters
Cerca exacta
Cercar als títols
Cercar en el contingut
Search in excerpt
Categories
Fotos
Poemes
Viatges

Filosofía de café de bar

En un café con Francesc e Isabel surgió este fragmento de la película de La Leyenda de la Ciudad sin Nombre. Pura filosofía a partir del medio minuto, bueno tan pura que hasta diría que está vacía, ¿o no…? Me encantó, no conocía esta película:

[en una lejana ciudad del oeste]
-¿Te marchas Ben?
– No
– Yo tampoco
– Creo que hay dos clases de gente en el mundo: los que se marchan y los que se quedan. ¿No es cierto?
– No, yo no lo creo
– ¿Pues qué crees tu?
– Pues que hay dos clases de gente: los que van a alguna parte y los que no van a ninguna. Eso sí que es cierto.
– Umm… no estoy de acuerdo Ben.
– Porque no sabes de qué demonios estoy hablando, soy un ex ciudadano de ninguna parte, a veces echo de menos mi hogar.
♬ 
I was born under a wanderin’ star
I was born under a wanderin’ star

Wheels are made for rollin’
Mules are made to pack
I never seen a sight that didn’t look better looking back.

I was born under a wanderin’ star

Mud can make you prisoner
And the plains can bake you dry
Snow can burn your eyes
But only people make you cry
Home is made for comin’ from
For dreams of goin’ to
Which with any luck will never come true

I was born under a wanderin’ star
I was born under a wanderin’ star

Do I know where hell is?
Hell is in Hello
Heaven is good-bye forever
It’s time for me to go

I was born under a wanderin’ star
A wanderin’ wanderin’ star

Mud can make you prisoner
And the plains can bake you dry
Snow can burn your eyes
But only people make you cry
Home is made for comin’ from
For dreams of goin’ to
Which with any luck will never come true

I was born under a wanderin’ star
I was born under a wanderin’ star

When I get to heaven
Tie me to a tree
Or I’ll begin to roam
And soon you know where I will be

I was born under a wanderin’ star♬”

Artículos » Filosofía de café de bar

Lluís Ribes

Fer arribar la vida digital a la gent és la meva dedicació, la fotografia allò amb el que més m'agrada expressar-me i de la poesia un constant aprenentatge. Aquesta web va començar el 2005 i recull aquestes inquietuds i d'altres que he volgut compartir.

Si vis amari, ama